فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَاشْکُرُواْ لِی وَلاَ تَکْفُرُونِ
{آیه 152 / سوره مبارکه بقره }
فضیلت و حقیقت یاد خدا و شکر او :
از پیامبر اسلام ( صلی الله علیه و آله ) نقل شده که روزی به اصحابشان فرمودند « در باغ های بهشت گردش کنید » پرسیدند
: ای پیامبر خدا ، باغ های بهشت چیستند ؟ فرمود : « مجالس یاد خدا ، صبح و شب به این مجالس بروید و به یاد خدا باشید . هر
کس دوست دارد بداند که ارزش او نزد خدا چقدر است ، پس ببیند که ارزش خدا نزد او چه مقدار است ، چون خداوند
به بنده خود آن مقدر احترام میگذارد که بنده اش به او احترام می گذارد و بدانید که بهترین و پاکیزه ترین اعمال شما نزد مالک
و صاحبتان ، یاد خداست ، چرا که خود او از احوالات خودش خبر داده و فرموده : من همنشین کسی هستم که مر یاد کند و نیز
فرموده مرا یاد کنید تا شما را با نعمت هایم یاد کنم . مرا با اطاعت و عبادت یاد کنید تا شما را با نعمت ها و احسان و راحت
و رضایت خویش یاد کنم. »
اتْلُ مَا أُوحِیَ إِلَیْکَ مِنَ الْکِتَابِ وَأَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنکَرِ وَلَذِکْرُ اللَّهِ أَکْبَرُ وَاللَّهُ یَعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ {آیه 45/سوره مبارکه عنکبوت}
فلسفه بزرگ نماز :
از آن رو که طبیعت نماز انسان را به یاد نیرومندترین عامل بازدارنده یعنی اعتقاد به مبدا و معاد می اندازد ، دارای اثر بازدارندگی از فحشا و منکر است انسانی که به نماز می ایستد و تکبیر می گوید ، خدا را از همه چیز برتر و بالاتر می شمرد ،به یاد نعمت های او می افتد ، حمد و سپاس او می گوید ، او را به رحمانیت و رحیمیت می ستاید ، به یاد روز جزای او می افتد ، به بندگی او اعتراف می کند ، از او یاری می جوید و از او می خواهد به راه راست هدایتش کند و از راه آنانی که بر آنها غضب شده و از گمراهان به او پناه می برد . بدون شک ، در قلب و روح چنین انسانی ، جنبش به سوی حق و حرکتی به سوی پاکی و جهش به سوی تقوی پیدا می شود . او برای خدا رکوع می کند و در پیشگاه او پیشانی بر خاک می نهد ، غرق در عظمت او میشود و خودخواهی و خود برتربینی ها را فراموش می کند ، به یگانگی خدا و رسالت پیامبر (صلی الله علیه و آله ) گواهی می دهد بر او خاندانش درود می فرستد و از خدا می طلبد او را در زمره بندگان صالح او قرار گیرد .همه این کارها موجی از معنویت در وجود او ایجاد می کند ، موجی که سد نیرومندی در برابر گناه محسوب می شود .
منظور از عصر چیست ؟
این کلمه اشاره دارد به عصر پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله ) و روزگار با برکت آن حضرت، چرا که در آیات بعد میخوانیم که همه انسان ها در زیان اند ، مگر کسانی که از حق پیروی و بر آن صبر کنند و واضح است که چهره حق در روزگار پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله ) آشکار شد ه و خورشید اسلام بر جامعه بشری طلوع کرد . پس تنها کسانی از زیان جاودان نجات می یابند که از دین و حضرت پیروی کنند. اگر هم می بینیم عصر در بعضی از روایات به روزگار حضرت مهدی (عج)تفسیر شده است به خاطر این است که در آن روزگاران ، پیروزی حق بر باطل به مرحله نهایی خود خواهد رسید . {1}
تنها راه نجات :
از آیات قرآن کریم این موضوع قابل برداشت است که انسان دارای حیات جاودان است و این زندگی جاودان قطع نمی شود ، بلکه از سرایی به سرای دیگر انتقال می یابد . قرآن بیان می کند که بخشی از این زندگی جاودان ، که همان جهان مادی و زندگی دنیوی است ،زندگی آزمایشی است که کیفیت زندگی دیگر را که حیات جاودان انسان است ، را مشخص می کند